صفحه اصلی /   بلاگ /  آیا باید نسبت به تأثیر اینترنت بر خودمان نگران باشیم؟
آیا باید نسبت به تأثیر اینترنت بر خودمان نگران باشیم؟

آیا باید نسبت به تأثیر اینترنت بر خودمان نگران باشیم؟

، زمان مطالعه: 2 دقیقه

دستها بالا – چند نفر از ما علایم‌مان را در گوگل سرچ کرده‌ایم؟ آیا در اینترنت به عنوان یک ناشناس بدجنس بودیم؟ آیا به دوست پسر یا دوست دختر سابقتان در فیس‌بوک توهین کرده‌اید؟

تقریبأ به مدت سه دهه، شبکه جهانی وب انقلابی را در طریقه یادگیری، عشق‌ورزی و الگوهای رفتاری تاریک ما ایجاد کرده است. اما درحالیکه برای بیشتر ما، دنیای آنلاین مسئله‌ی خوبی است، برای بقیه، می‌تواند یک کاتالیزور برای رفتارهای نسبتأ ناسالم باشد.

اکنون، برای درک بهتر پیامدهای ذهنی و فیزیکیِ «کاربرد مشکلساز اینترنت (PUI)»، محققان رسمأ «کاربرد شبکه‌ی تحقیقاتیِ کاربرد مشکلساز اینترنت (EU-PUI)» را راه‌اندازی کردند: یک شبکه‌ی اروپایی با هدف بررسی و شناسایی رفتار آنلاینِ مختل شده و همچنین علل و راه‌حل‌های بالقوه‌ی آن.

پروفسور نوامی فاینبرگ، روانپزشک مشاور در دانشگاه هرتفوردشایر و رئیس شبکه در خبرگزاری اعلام کرد: «کاربرد مشکلساز اینترنت مسئله‌ای جدی است. تقریبأ همه از اینترنت استفاده می‌کنند، اما هنوز اطلاعات کافی مربوط به این کاربردِ مشکلساز وجود ندارد».

این شبکه در حال حاضر شامل ۱۲۳ کارشناس از ۳۸ کشور اروپایی است و بودجه‌اش را از طریق یک کمک هزینه به ارزش ۵۲۰ هزار یورو از همکاری اروپا در علم و تکنولوژی (COST) دریافت کرده است. اما اگرچه این پروژه در کارهای مربوط به اختلالات طیف وسواسی-اجباری ریشه دارد، هدف این شبکه‌ی جدید درج دامنه‌ی وسیعی از رشته‌ها در تحقیقاتش است.

فاینبرگ گفت: «برای حل این مشکلات فقط به روانپزشکان و روانشناسان نیاز نداریم، بلکه باید متخصصان گوناگونی مثل دانشمندان علوم اعصاب، متخصصان ژنتیک، روانپزشکان کودک و بزرگسال و سیاستگذاران را گرد هم آوریم تا در زمینه‌ی اینترنت تصمیم‌گیری کنیم».

این شبکه‌ی جدید که به طور رسمی راه‌اندازی شده یک بیانیه صادر کرده که در آن، ۹ حیطه‌ی کلیدی مطالعه را عنوان کرده است. این محققان امیدوارند که نه تنها عناصر سازنده‌ی کاربرد مشکلسازِ اینترنت را کشف کنند، بلکه باید ببینند این اختلال چگونه اندازه‌گیری، درک و برطرف – درمان – می‌شود قبل از اینکه از کنترل خارج شود. آنها قصد دارند بازی تهاجمی (که اوایل امسال توسط سازمان جهانی بهداشت رسمأ به عنوان عامل بیماری اعلام شد)، کاربرد مشکلساز پورن و cyberchondria – جستجو کردن علائم بیماری در گوگل برای متقاعد کردن خودتان که چند روز با مرگ فاصله دارید – را بررسی کنند.

چیز دیگری که این تیم امیدوار است بتواند بررسی کند این است که PUI تا چه حد تحت تأثیر ژنتیک، شخصیت و جامعه قرار دارد.

فاینبرگ توضیح داد: «تحقیق اغلب محدود به کشورها یا رفتارهای مشکلسازی مثل بازی اینترنتی است. بنابراین، مقیاس واقعی این مشکل، علل کاربرد مشکلساز اینترنت را نمی‌دانیم؛ یا اطلاع نداریم که آیا فرهنگ‌های مختلف بیشتر در معرض کاربرد مشکلساز اینترنت قرار دارند … ممکن است عوامل فرهنگی یا خانواده بر میزان بروز این مشکلات در افراد تأثیر بگذارند اما تحقیق باید این مسئله را مشخص کند».

علی‌رغم پیامدهای شدید اعتیاد به اینترنت، محققان تأکید دارند که برای بیشتر ما، حتی کاربرد طولانی مدت اینترنت خطرناک نیست.

بیانیه‌ای که پروفسور طولت دمتروویچ به گواردین اعلام کرد بیان می‌کند: «دسترس بودن به خودی خود مشکلساز نیست. کسی فقط بخاطر دسترسی به اینترنت به یک کاربر اینترنتیِ مشکلساز تبدیل نمی‌شود یا به تماشای فیلم‌های پورن اعتیاد پیدا نمی‌کند».

و دمتروویچ برای کسانی که در معرض خطر قرار دارند خوشبینی‌هایی را ابراز می‌کند.

وی افزود: «تمام این دستگاه‌ها به این معنا هستند که احتمال کمک بیشتر از هر چیز دیگری موجود است». و با این طرح جدید، امیدواریم ببینیم که ظرف چند سال آتی کمک بهتر و آسان‌تری دریافت کنیم.

 

مترجم: سحر الله وردی

منبع: iflscience

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *